Κρανιοφαρυγγίωμα

Πρόκειται για έναν καλοήθη ιστολογικά όγκο ο οποίος όμως έχει επιθετική συμπεριφορά τοπικά. Σπάνια μεταλλάσσεται σε κακοήθη. Συναντάται συνήθως στη βάση του εγκεφάλου, κοντά στην υπόφυση και τις περισσότερες φορές εντοπίζεται στο μίσχο της υπόφυσης. Έχει μεικτή υφή, καθώς αποτελείται από συμπαγή και από κυστικά τμήματα.

Συμπτώματα
Τα συμπτώματα του κρανιοφαρυγγιώματος εξαρτώνται από το μέγεθος και από τη θέση του:
• Κεφαλαλγία
• Διαταραχές όρασης
• Αδυναμία στην κίνηση των οφθαλμών.
• Εμετοί
• Διαταραχές προσωπικότητας
• Σύγχυση
• Διαταραχές προερχόμενες από τις ορμόνες που εκκρίνονται από την υπόφυση ή τον υποθάλαμο όπως, πολυούρια, δίψα, υπερφαγία, διαταραχές ύπνου, κόπωση.
• Επινεφριδιακή ανεπάρκεια με συνωδά συμπτώματα κούρασης και υπότασης.

Παράγοντες κινδύνου
Δεν υπάρχουν σαφείς παράγοντες κινδύνου.

Διάγνωση
Η διάγνωση βασίζεται και στις απεικονιστικές εξετάσεις (μαγνητική και αξονική εγκεφάλου) που πραγματοποιούνται με χορήγηση και χωρίς τη χορήγηση σκιαγραφικού. Προαπαιτούμενα είναι ένα λεπτομερές ιστορικό και μια καλή νευρολογική εξέταση.

Αντιμετώπιση
Πρωταρχικός στόχος στην αντιμετώπιση του κρανιοφαρυγγιώματος είναι η ολική εξαίρεση του. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με με κρανιοτομή είτε με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές όπως είναι αυτή της διασφηνοειδικής προσπέλασης, όπου ο όγκος προσεγγίζεται μέσω της ρινός με τη χρήση ενδοσκοπίου.
Στις περιπτώσεις όπου ο όγκος δε δύναται να αφαιρεθεί ολόκληρος γιατί υπάρχει σοβαρός κίνδυνος νευρολογικών επιπλοκών συνίσταται η αντιμετώπιση με ακτινοβολία.